آرام محمدی

آسونیوز- زنان زندانی در ایران، بویژه زندانیان سیاسی، در حالی مکررا و سیستماتیک مورد تعرض جنسی، تنبیه بدنی و هتاکی قرار می گیرند که، این دست از جنایات از سوی نهادهای امنیتی، زندان ها و مسئولین حکومتی به روالی عادی مبدل، و کاملا در ساختار اداری نهادهای مرتبط نهادینه شده است.

ابراهیم رییسی (رییس دستگاه قضایی کنونی) و کاندیدای ریاست جمهوری آتی که در سایه حمایت های بی شائبه ی خامنه ای، یکه تاز جاده منتهی به پاستور هم هست، یکی از مسئولین حکومتی می باشد که، این موارد در دوران مسئولیت او رو به افزایش بوده و کماکان نیز ادامه دارد.

در همین زمینه و طی روزهای اخیر، شماری از زنان و فعالین حقوق بشری طی گفتگویی در شبکه ی اجتماعی "کلاب هاوس"، از اعمال شکنجه، تحقیر، آزار روحی و روانی، تجاوز و غیره از سوی بازجویان سخن گفتند.

اقداماتی فراقانونی و غیر انسانی که در سایه حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی از گذشته تا کنون، به برنامه ای هدفمند از سوی بازجویان و با هدف شکستن زندانیان زن و حتی مرد اعمال شده و می شود.

این امر تنها مختص به زنان زندانی در ایران نیست و دیگر زندانیان، خانواده های منتقدین، فعالین سیاسی و مدنی و غیره از سوی نهادهای امنیتی و سپاه بارها مورد تهدید به تجاوز جنسی قرار گرفته اند و این موضوع به عنوان ابزاری در راستای سرکوب، ساکت کردن، اعترافات اجباری و... در دستور کار نهادهای مرتبط قرار دارد.

در ضمن، کنشگران سیاسی و فعالین مدنی بر این باورند که، تابوی تعارض جنسی به زندانیان زن در زندان ها و بازداشتگاه های ایران باید شکسته شود، تا که چهره ی سیاه و ماهیت واقعی این حکومت، بیش از گذشته خود را نشان دهد.

با این وجود، آزارها و تعرض جنسی و تهدید های کلامی، تنها به فعالین سیاسی و یا دیگر فعالان در عرصه های مختلف ختم نمی شود، بلکه این شیوه ی رفتارها نیز شامل زنان عادی که به بهانه های مختلف دستگیر و یا حتی بازداشت موقت می شوند، خواهد شد و این موارد، از ٤٢ سال پیش تا کنون در زندان های ایران اعمال می شود.
موضوعی که سالیان متمادی است که در بازداشتگاه ها و زندان ها صورت می گیرد.

این مسئله طی سال های اخیر و با بالارفتن فساد در ساختار دستگاه قضایی، یکه تازی نهادهای مربوطه، توجیه شرعی و یا قانونی این مُهم، بیشتر خود را نمایان می کند. تجاوز به زندانیان در کهریزک یکی از نمونه های بارز، و در عین حال از مصادیق نقض فاحش و آشکار حقوق بشر در دستگاه بیداد ایران و زندان های حکومتی است.

نتیجه: محکوم کردن این دست از اقدامات غیرانسانی و فراقانونی و دادگاهی کردن مسببان و بانیان آن از راس هرم تا پائین، تابو شکنی و افشاگری قربانیان جنسی در زندان های ایران، آگاهی دادن به جامعه، دخالت مجامع بین المللی و ورود آنان به زندان ها بدون محدودیت، مداخله ی نهادهای حقوق بشری و...

‌ ‌ 1444 ‌‌بار دیده شده‌‌