آرام محمدی
آسونیوز- حاکمیت
ایران و همه ی ساختار سیاسی آن با دستگاه
های سرکوب و پروپاگاندایش و مهمتر از همه نگاه امنیتی و نظامی به کردستان، موجب
فقر و فلاکت در شهرهای مختلف کردستان شده، و شهروندان کُرد در نبود زیر ساخت ها و
فقدان اشتغال، بالاجبار به شغل کاذب و پرمخاطره ی کولبری روی می آورند.
کولبرانی که برای
تامین امرار معاش خود و خانواده هایشان، و با توجه به وضعیت کنونی معیشتی و
اقتصادی و تورم و رکود حاکم بر جامعه، تنها راه اندک درآمد را در کولبری می بینند.
راهی که در بیشتر موارد بازگشتی ندارد. کولبرانی که اگر از صخره سقوط نکنند و یا
روی مین نروند و در رودخانه غرق نشوند، حتی بدون کوله و داشتن بار، به حکم نگاه
مغرضانه و سیاسی حکومت، مورد هدف مستقیم و بدون اخطار قرار می گیرند و کشته و یا
زخمی می شوند.
وخیم تر شدن
اوضاع اقتصادی و کوچک تر شدن سفره مردم بویژه در کردستان، موجب شده نه تنها افرادی
که جهت تهیه امرا معاش به کولبری روی می آورند، مضافاً جوانان و نوجوانان، زنان و
دختران جوان، افراد تحصیلکرده، ورزشکاران و افراد مسن هم به ناچار، طیف وسیعی از
کولبران را تشکیل می دهند.
کولبری قطعا در مناطق مرزی ایران و دیگر کشورها نیز وجود دارد، اما پدیده کولبری که به شهروندان
کُرد تحمیل شده، آینه تمام نمایی از نابرابری های اجتماعی و اقتصادی و فشار نظامی
در کردستان محسوب می شود.
در طی سالیان
متمادی و بویژه سال های اخیر تا کنون، مسئولین حکومتی و نظامی از کولبران همواره
به عنوان قاچاقچی نام برده و می برند، اما اصل موضوع "انحصار، واردات و صادرات
میلیاردها دلار اقلام و کالا و غیره توسط مافیای سپاه، نهادهای امنیتی، وابستگان،
آقازاده ها و دلالان نزدیک به حکومت است، که از مبادی قانونی و رسمی، از طریق
فرودگاه ها، گمرکات و بنادر و... صورت می گیرد.
افراد بانفود و
سازمان های زیرمجموعه ای که با استفاده از رانت، هژمونی، حمایت همه جانبه، ترانزیت
سپاه، حراست و غیره، سود اصلی و خالص را به جیب می زنند و در این میان هیچ نهاد و
فردی هم نمی تواند که از این افراد حسابرسی نماید.
نتیجه: دولت و
مجلس رژیم جمهوری اسلامی، مسئول ایجاد اشتغال و زمینه ساز فرصت های شغلی در ایران
و از جمله در کردستان هستند که تا کنون این امر محقق نشده و کشتار کولبران توسط سپاه، عوامل امنیتی و نیروهای
مستقر در مرزها، از مصادیق بارز قتل عمد است. هر چند که باید ضرب و شتم کولبران،
ضبط بار و کوله، شکستن کرامت و بی حرمتی به کولبران را هم به این موارد افزود، که
خود نمونه های بارزی از نقض فاحش و آشکار حقوق بشر در کردستان است.
207
بار دیده شده