ئاسۆی رۆژ

آرام محمدی

آسونیوز- شکنجه به عنوان یکی از متداول ترین ابزار شکستن کرامت انسانی و مختل کردن زندگی بشری از ابتدا تا کنون محسوب می شود و این شیوه و روش غیرانسانی در جهان امروزی کماکان به قوت خودباقیست.

یکشنبه ٥ ام تیرماه برابر با ٢٦ ژوئن ٢٠٢٢ میلادی، مصادف با روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه است. روزی که رفته رفته با رشد آگاهی و ترویج اندیشه های حقوق بشری به امری ناشایست، قبیح و ناپسند مبدل، و همواره مغایر با قوانین و عرف حقوق بشری نیز شناخته می شود.

٢٦ ژوئن "روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه" با حمایت سازمان ملل متحد علیه شکنجه که به عنوان جنایتی فراقانونی و غیرانسانی که مصائب غیرقابل تصوری را بر جامعه ی بشری به ویژه بر زندانیان سیاسی، مدنی، عقیدتی و منتقدان تحمیل کردە و می کند، در راستای ریشه کنی این امر نامگذاری شده است.

کنوانسیون مبارزه با شکنجه سازمان ملل در سال ١٩٨٧ میلادی آغاز به کار کرد و اجلاس عمومی این سازمان، در ٢٦ ژوئن ١٩٩٧ میلادی، این روز را با هدف بهبود وضعیت حقوق بشر در جهان و حمایت از قربانیان شکنجه اعلام کرد.

با این وجود، علیرغم تلاش های مکرر سازمان های بین المللی و حقوق بشری برای مبارزه با انواع شکنجه در جهان، بویژه در خاورمیانه که مملو از خشونت است، بیشتر از این دستاویز استفاده می شود و قطعا ایران تحت حاکمیت رژیم جمهوری اسلامی نیز از این حربه و ابزار بهره می برد و کماکان در صدر کشورهایی است که شکنجه را در زندان ها و درون جامعه اعمال می کند.

متاسفانه از همان ابتدای بر سرکار آمدن رژیم جمهوری اسلامی که تا کنون نیز ادامه دارد، از شکنجه به عنوان یکی از ابزارهای متعارف اعتراف گیری اجباری، شکستن حرمت و کرامت زندانیان و خانواده ها و وابستگان آنان، تحقیر، تخریب استفاده شده و این امر تا خارج از مرزهای ایران نیز به اشکال مختلف و گوناگون بسط داده شده است.

نتیجه: روای شکنجه در زندان های ایران بر زندانیان و بیرون از زندان بر خانواده های آنان، اعمال شکنجه در شکل ها و اشکال گوناگون بر طیف های مختلف، فعالین مدنی و فرد فرد جامعه در فضای بسته و خفقان ایران بر کسی پوشیده نیست. حال در شرایطی که حاکمیت ایران ورود گزارشگران سازمان ملل و مدافعان حقوق بشر را به کشور منع کرده و امکان تحقیق در این خصوص "شکنجه" وجود ندارد، میبآیست این امر هم در داخل و توسط خود فعالین در عرصه های مختلف، کارشناسان حقوقی، سازمان های حقوق بشری و غیره، و هم در خارج از ایران مورد بررسی، واکاوی و نهایتا به ثمر رساندن امر مبارزه با اعمال شکنجه در ایران صورت گیرد و تا ریشه کنی این شیوه و مجازات عاملین و دست اندرکاران، مبارزه کرد.

492 بار دیده شده‌‌