آرام محمدی
آسوی روژهلات/ سازمان های حقوق بشری
بارها از آزار و اذیت جنسی و تعرض به زندانیان و حتی افراد عادی، بویژه به زنان و
دختران در زندان های ایران، بازداشتگاه ها و غیره اشاره کرده و این اقدام
غیرانسانی و فراقضایی را محکوم کرده اند.
تعرض به زندانیان اعم از زن و مرد و پیر و جوان در
زندان های ایران همواره معمول و مسبوق به سابقه بوده و از سال ٥٧ شمسی تا کنون، این دست از
اقدامات اعمال شده برای تخریب، تحقیر، سرکوب و خفه کردن صورت گرفته است.
در همین رابطه، اخیرا روزنامه بریتانیایی "گاردین"
در گزارشی به جزئیات گفتگو با جمعی از معترضان بازداشت شده جنبش ژینا مبنی بر تعرض
و آزار جنسی زندانیان توسط نیروهای امنیتی، بازجوها، حراست زندان ها و دیگر عوامل
در کلانتری ها و... پرداخته است. افرادی که مورد تعرض جنسی و شکنجه های روحی و
روانی قرار گرفته اند، همواره از تجاوز، ضرب و شتم و حتی آزار جنسی و تعرض در
خودروهای سبز رنگ "ون" نیروهای پلیس اشاره کرده اند. این روزنامه به
سخنان یک پرستار در گیلان نیز اشاره دارد که، طی روزها و ماه های اخیر زنان و
دختران متعددی را در بیمارستان محل کار خود مشاهده کرده که موارد متعددی از آزار و
تعرضات جنسی را به وضوح در آنها مشاهده نموده.
در این میان حکام ایرانی و دستگاه سرکوبگر آن، از
تجاوز و تعرض برای توقف اعتراضات و تحقیر زندانیان و یا افراد بازداشت شده در بازداشتگاه
های امنیتی و عادی به عنوان ابزاری در راستای سرکوب عریان و خفه کردن صدای مردم
استفاده می کنند و تعرض جنسی به افراد
بازداشتی و زندانیان را به طرز چشمگیری افزایش داده اند.
با این وجود، ارگان های مربوطه از جمله دستگاه قضایی
رژیم جمهوری اسلامی هیچگاه در مورد ارائه ی اطلاعات به خانواده های قربانیان در
مورد شرایط نگهداری و تجاوز و غیره، پاسخ صریحی ارائه نکرده و در بیشتر موارد نیز
فرد قربانی و خانواده های آنان از سوی قضات و نهادهای امنیتی مورد تهدید و ارعاب
قرار گرفته اند.
نتیجه: فحش و دشنام جنسی، لمس بدن، لخت کردن
زندانیان، معترضین بازداشتی و تعرض به شهروندان مدنی از دیگر شیوه های شکنجه قرون
وسطایی در نظام جمهوری اسلامی است و به گفته شاهدان عینی و افرادی که خود مورد آزار
قرار گرفته اند، از سازماندهی انواع تجاوز ها و آزار ها در زندان خبر داده اند که
توسط عوامل حکومتی، نیروهای امنیتی، حراست زندان ها و غیره اعمال می شود که به
عنوان برده داری جنسی نیز از آن یاد می شود.
در این میان نقش سازمان های حقوق بشری داخلی و بین المللی،
فعالین و کنشگران مدنی در افشاگری تعرضات جنسی به زنان زندانی، کودکان و غیره،
تنویر افکار عمومی و در نهایت محاکمه ی عاملان و آمران این دست از اقدامات باید
بیش از گذشته برجسته شود.
116
بار دیده شده